第一百六十二章 幼兽



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            苏奕怔了一下,就明白过来。

        这野猪定然是那赤焰碧睛兽送来的。

        “无愧是拥有灵智的妖兽,还懂得知恩图报。”

        苏奕暗道。

        他拎出御玄剑,直接将野猪腿剁了下来,拿去溪边清溪干净,便堆起篝火,做了个简易的烤架,将野猪腿悬在其上。

        篝火汹汹,野猪腿很快就变得金黄,浓郁的油脂一滴滴掉落篝火,发出嗤嗤的声音,诱人的肉香顿时弥散而开。

        苏奕蹲坐一侧,从墨玉佩中拿出了一些蜂蜜、香料时不时涂抹在野猪腿上,动作倒也颇为娴熟。

        这纯粹是一种心情,毕竟难得动手一次。

        眼看着一个个野猪腿在佐料熏染下变得愈发焦黄,苏奕也不禁食指大动。

        “神仙也好杯中物,何况是这等美食了,虽比不得龙肝凤髓,但胜在是我亲手做的……”...

    本章未完,请点击下一页继续阅读!