第五十六章 追杀



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            攻陷武川镇的唐军迅速集结,留下五百兵卒将俘虏尽皆驱赶在城中心看押,事实上契苾可勒撤退得极其果断,这导致双方在城内的战斗只是稍稍展开便宣告结束,薛延陀人弃城而退,唐军并未抓获多少俘虏。

        缴获的辎重则看都不看,只选了健硕的战马带上,两万人一人三马,风驰电掣的自武川镇北门而出,追着薛延陀人的屁股便杀了过去。

        萧嗣业被裹挟在追击的队伍中间,左右皆有兵卒时刻不离的看官他。

        北风刮在脸上有若刀割,迎面而来的鹅毛一般的雪花使得他眼目迷离,心中却充满震撼。

        房俊逼着自己承认“假传圣旨”之时,萧嗣业认为房俊不仅仅是要将他往死里逼,自己也在往死路上走。

        一卫之兵力,居然妄想横扫漠北,直捣龙庭?

        开完玩笑!

        将自己当成卫青、霍去病那等绝世统帅,还是将数十万薛延陀人当成两只脚的牛羊,任你驱策肆虐?...

    本章未完,请点击下一页继续阅读!