第一千七百二十七章 累死的牛



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            接近午夜,才将工部和将作监拿来的设计之中遇到的难题一一解答。他不懂土木建筑,上大学的时候没学这个,但是并不妨碍通过后世耳濡目染的一些方式将这些疑难问题予以解决。

        论起渊博的学识,论起学问的应用,论起思维的敏捷,唐朝人之于现代人,简直就是个渣渣……

        这不是智商决定的,而是见识和知识决定的。

        譬如说,大唐最最渊博的学者,究其毕生的时间,能够读得到几本书?学到几门知识?

        后世一个德智体美全面发展的中学生都能彻底碾压……

        将书案上的东西收拾好,房俊伸了个懒腰,走出书房,向后院走去。

        郑秀儿站在后院的小门口,见到房俊,走上去敛裾施礼,道:“奴婢侍候二郎洗漱。”

        房俊嗯了一声,拐向一侧的浴室,随口问道:“俏儿呢?”...

    本章未完,请点击下一页继续阅读!