第四百零二章 有人哭,有人笑



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            长孙淹站在赵国公府的大门前,被赋予了迎接宾客、招待故旧的重任,这令他很是志得意满,连平素时常塌下去的腰杆都挺得笔直。

        天上虽然下着雨,却浇不灭他心中沸腾的热血。

        一直以来,他都是隐身人一般成为众多兄弟当中颇为不受待见的那一个,长兄长孙冲在的时候,不仅有陛下的圣眷,更有父亲的宠溺,可谓光芒万丈集三千宠爱于一身,其余兄弟都只能沦为陪衬。

        及至长孙冲犯了谋逆之罪亡命天涯,嫡次子长孙濬又脱颖而出,被视为家主之位的继承人。到了后来不知什么缘故,长孙濬失去了父亲的宠爱,庶长子长孙涣则屡次接受重任,甚至被父亲当中承认会成为下一任家主。

        长孙淹有自知之明,论身份,他比不得同为嫡出却身为兄长的长孙冲、长孙濬,论能力,更是连庶长子长孙涣都远远不如,这个家主之位无论如何也落不到他的头上。

        既然自己在继承人的顺序上连前三都排不进去,那还要什么念想儿?...

    本章未完,请点击下一页继续阅读!