第一千四百一十七章 不要嫁人,单身更好



            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            太极宫,淑景殿。

        湖畔绿树成荫,三五成群的水鸟在碧绿宁静的湖面时不时的低空掠过,荡起湖面一圈一圈的涟漪。清凉的微风自湖面抚过,顺着敞开的窗子钻入殿内,凉沁沁的让人心神宁和、通体舒泰。

        雕漆的案几之后铺着厚厚的地席,长乐公主跪坐其上,手肘支着桌面,伸出一根春葱一般的纤纤玉指紧紧抵着额头,秀美紧蹙,头痛欲裂。

        一身锦绣宫装的房陵公主浑然不见往昔的雍容华贵,虽然跪坐在长乐公主对面,却上身前倾双手撑着案几,任凭胸前两抹腻白高耸挤出一道沟壑,秀眸圆瞪,口沫横飞……

        “你是傻子么?怎么能这般将自己的下半生轻易的交付出去?那丘神绩性情暴躁粗鲁顽劣,就是个浑人,你下嫁过去,岂不是将一朵鲜花儿送进野猪的嘴里?”

        面对一连串的质问,长乐公主极其无奈,叹气道:“姑姑何出此言?吾等天家女儿,又有何时能够自己选择夫婿了?现在父皇肯听从我的意见而不是随便将我嫁到塞外去和亲,已然是天大的恩赐了好不好,还有什么可以挑三拣四的呢?”...

    本章未完,请点击下一页继续阅读!